.
Małgorzata Garbacz
.
Jedziemy dalej
.
Może nie ekspresem, ale osobowym. Może nie do przodu lecz w przeciwną stronę? Jednak – z
wszystkimi na pokładzie. Tak mówią. Po wyborach mniej uśmiechniętych ludzi na ulicy. Więcej
w reklamach. Cytat z jednej z nich: – Zrzuć zbroję. Ot, jest stosowne do okoliczności pytanie: –
Po co dresiarz idzie do lasu? Odpowiedź: – Poziomki. Z drugiego „bieguna”: – Jaki jest magik,
który traci magię? – Rozczarowany.
Koalicja rządowa nadal będzie rządząca. Znowu zakasuje rękawy. A społeczeństwo w
liczbie ponad 10 milionów zaciska kciuki. Na pomyślność. – Po stronie wygranego elekta nie
wszystko da się zaklajstrować – tak powiada doświadczony senior. Po drugiej stronie – minusy
nie staną się nagle plusami. Lepiej zaserwować dowcip: – Kochanie – pyta męża żona, po
zrobieniu makijażu – jak wyglądam? – Dobrze, tylko jeszcze nos ci wystaje. Ciarki przechodzą,
bo odżywa wspomnienie o długim nosie wiadomo kogo…
PIS-ownia, ustami J. Kaczyńskiego, prezesa partii, proponuje rząd techniczny. Władza, z
partiami demokratycznymi, odpowiada „no, way”, a ustami premiera D. Tuska: – Umówiliśmy się
na wielką rzecz; wierzę w Was, wierzę w Polskę. I proponuje votum zaufania. Dla porządku: Z
urn wyjęto 21 034 880 kart. Wynik K. Nawrockiego – 50,89 %, R. Trzaskowskiego – 49,11
(różnica 369 591 głosów, przy frekwencji 71,63 %). Trudno uciec od powyborczych uwag.
Języczkiem u wagi jest teraz obsada Kancelarii Prezydenta. Kto, kiedy, na jakie stanowisko i z
czym. Hm, zapewne – z dobrą wolą. Złośliwy rodak komentuje, że dobrymi intencjami jest
piekło wybrukowane.
Mniejszy pesymista ripostuje, że trzeba poczekać na przejawy koabitacji (lub kohabitacji,
czyli współpracy: wasz prezydent, nasz rząd). A decyzja obywateli, za dwa lata, podczas
wyborów parlamentarnych. Krążył mem: dwie otwarte dłonie; w jednej czerwone korale (te od
kandydatki J. Senyszyn), w drugiej saszetka (ta od zwycięskiego kandydata). Henryk Sawka,
poszedł jeszcze ciut dalej i narysował czerwoną błyskawicę ze sznura korali. Komórki
przekazywały jeszcze parodię teleturnieju Jeden z Dziesięciu. T. Sznuk: – Panie Karolu,
kategoria nieruchomości. – Na siebie, proszę. Oj, ludziska to umieją odstresować. Tydzień
przed drugą turą, do stolicy ruszyło społeczeństwo. Na dwa marsze. Kiedy wysypywało się z
pociągów, tylko flagi unijne odróżniały uczestników… Do ciszy wyborczej niewiadomych było
sporo. Aktor, Piotr Gąsowski, jako komentator w Szkle Kontaktowym, opowiedział na wizji
dowcip: Gościu wybiera się do jasnowidza. Jest już pod jego drzwiami. I puka. Pada pytanie z
wewnątrz mieszkania: – Kto tam? – Odwal się, przyszedłem do jasnowidza. Wersja oryginalna
brzmi mocniej.
Przez miniony miesiąc, od ostatniego felietonu w tej kronice, na świecie mnóstwo
wydarzeń. A to cła D. Trumpa, nieudane negocjacje pokojowe dotyczące Ukrainy, inauguracja
pontyfikatu Leona XIV (18 maja), spotkania liderów UE. Och, znowu ciągnie na rodzime
podwórko. Trzeba przypomnieć, że 21 maja Jacek Siewiera, były szef Biura Bezpieczeństwa
Narodowego u Prezydenta RP, został społecznym doradcą R. Trzaskowskiego. Niby nic, a
jednak. Po pierwszej turze S. Mentzen, z Konfederacji „rozgrywał” kandydatów, którzy przeszli
dalej. Coś tam w ojczyźnie pęka. Czy pęknie bezpowrotnie? – zastanawia się suweren. Pewien
meteorolog w prognozie pogody: – Nowy klimat, to klimat kontrastów. M. Biejat, kandydatka
lewicy, w kampanii apelowała, aby politycy nie szarpali się między sobą lecz szarpali się o
sprawy Polaków. Sz. Hołownia, kandydat Polski 2050, zgrabnie ujął inaczej: – Macie wybór –
charakteru lub charakteryzacji.
Parę żartów na odreagowanie. Kiedy ci się wydaje, że może być jeszcze gorzej, pomyśl,
że możesz mieć alergię na alkohol. Pijany idzie przez park, co chwilę wpada na drzewo i nabija
sobie guza. Przystaje i mówi do siebie: – Poczekam, aż ta hołota przejdzie. Inny: Jak się czuje
facio po pięćdziesiątce? O, znacznie lepiej – po dwóch. Emeryt u lekarza: – Panie doktorze,
skleroza mi dokucza. – A jak się objawia? – Co, jak się objawia?
Nie tylko pacjentowi sprawa się rypła – celna fraza ze slangu boomersów, kiedy byli
młodzi. Jest taka współczesna piosenka, wspólnie ułożona przez Kubana i Mroza, o
poszukiwaniu własnego miejsca w świecie; cytat „Wejdź raz w moje buty i spróbuj przez bagno
przejść”. Nie da się. Ale można zbudować kładkę, pomost itp. Ku pokrzepieniu: Voltaire napisał:
„Postanowiłem być szczęśliwy, bo to dobre dla mojego zdrowia”. No to, załóżmy taki klub
postanowień. Z czegoś trzeba mieć frajdę. I podśpiewujmy fragment innej piosenki, Z.
Wodeckiego „Z Tobą chcę oglądać świat”, ze słowami: „Spójrz, jak wszystko się niezmiennie
zmienia… aż do zachwycenia”.
.Małgorzata Garbacz
