.
Andrzej Małkiewicz
.
Podczas wojny dzieją się rzeczy bardzo ważne, na ogół to o nich piszę, ale zdarzają się też zdarzenia drobniejsze, którym dziennikarze poświęcają wiele uwagi, bo są barwne, a ja je zwykle pomijam. Dziś będzie wyjątek od tej zasady.
8 lutego 2023 r. podczas konferencji prasowej, która odbyła się na poligonie Lulworth Camp w hrabstwie Dorset, gdzie ukraińscy żołnierze przechodzą szkolenie, dziennikarka BBC Ukraina zamiast zadać rutynowe pytanie powiedziała: „Witam pana prezydenta! Chciałabym bardzo pana przytulić, ale nie mam na to pozwolenia”. Zełenski odpowiedział: „Dlaczego nie? Proszę się przytulić”, podszedł do niej i przytulił. Zebrani zaczęli bić brawo, łącznie z premierem Rishi Sunakiem (Andrew Macaskill, Ukraine’s Zelenskiy calls for 'wings for freedom’ fighter jets on trip to Europe, https://www.reuters.com/authors/elizabeth-piper).
Prawdopodobnie była to sytuacja z obu stron spontaniczna, niezamierzona, choć nie można wykluczyć, że doświadczony medialnie Zełenski zaplanował taką „niespodziankę”, by ocieplić swój wizerunek – i tak znakomity, ale może już nazbyt monumentalny.
Druga sprawa dotyczy Krymu.
W maju 2022 r. Ukraiński Kościół Prawosławny wykreślił z nazwy dodatek „Patriarchatu Moskiewskiego”, i ogłosił całkowitą niezależność, co stało się zresztą bez zachowania należytych procedur, miało tylko charakter formalny, bo rzeczywiste związki pozostały. Należy pamiętać, że jest to tylko jeden z Kościołów prawosławnych Ukrainy, drugim jest Prawosławny Kościół Ukrainy (Православна церква України), związany z Ekumenicznym Patriarchatem Konstantynopola.
Jakby „w odwet” kościół rosyjski podjął decyzję o oderwaniu od tego pierwszego parafii na Krymie i bezpośrednim podporządkowaniu ich Moskwie. Formalnie biorąc to trzej krymscy biskupi: Platon, Łazar i Aleksij (Платон, Лазарь, Алексий) zwrócili się do patriarchy Moskwy i całej Rusi Cyryla (Кирилл, патриарх Московский и всея Руси), z prośbą o przyjęcie pod jego bezpośredni zarząd. W przeszłości biskupi, którzy nie zgadzali się przedłożyć takiej „prośby”, byli wysyłani na rekolekcje do klasztoru na Wyspach Sołowieckich – jakimi argumentami tym razem przekonano trzech hierarchów, nie wiem.
Kirył łaskawie zgodził się i ponadto połączył trzy diecezje w jedną metropolię krymską, obejmującą 389 parafii, na jej czele stanął bp Łazar. Te trzy diecezje powinny zmienić przynależność już w 2014 r., ale – jak wyjaśnił Roman Siłantjew (Роман Силантьев) z centrum prawnego moskiewskiej Cerkwi – wtedy postanowiono nie komplikować sytuacji, pozostawiając je w jurysdykcji Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego (Дарья Рожкова, Роман Солдатов, Переход приходов, „Известия”, nr 103, 8 июня 2022 r.).
Często kończę teksty sentencją: „i znów Putinowi nie wyszło”. W tym wypadku niewątpliwie osiągnął sukces. Deklaruje wartości chrześcijańskie, prawosławne, poparcie dla Cerkwi (a Cerkiew popiera jego), wojnę („operację specjalną”) prowadzi w imię interesów narodu i cerkwi. I przynajmniej w tym zakresie coś uzyskał: poszerzył granice władzy Cerkwi moskiewskiej!
.
