.
Polscy podróżnicy odwiedzali w wieku XVIII Legnicę wielokrotnie, niekiedy zachowały się skromne opisy miasta. Poniżej prezentujemy dwa z nich
I.
`Opisanie podróży J. O. Księcia JMci ordynata ostrogskiego z Kolbuszowy d. 16 aprillis 1730 a. do Saksoniej.
[…] D. 21 maii wyjechaliśmy z Neumarku [ Środy Śląskiej ] rano po piątej, a stanęliśmy w mieście Lignic [ Legnica ] nazwanym o godzinie jedenastej, które miasto jest pięknie murowane i dosyć duże. Przyjeżdżając do tego miasta jest most murowany, na którym stoją dwie statuy św. Jana Nepomucena z kamienia wyrobione, po tym to miasto jest wałem obsypane, wokół spodem fosa murowana, po tym między bramą pierwszą mała a drugą większą jest fosa druga i mur wkoło miasta wysoki. W tychże bramach z przyjazdu zastaliśmy żołnierzy kilkunastu. Ratusz także jest obszerny, kamienice jak w rynku, tak i po przedmieściach są dość piękne i wspaniałe.
„Polskie podróże po Śląsku w XVIII i XIX wieku do 1863”, op. cit. s. 36-37.
.
Rynek w Legnicy XVIII w.
.
„Dziennik podróży Jana Ossolińskiego’ [ z 1779 r. ]
W dzienniku tym znajduje się tez wzmianka o Legnicy, w której autor Jan Ossoliński wyraża swój podziw dla miasta.
[…]Legnica jest najznakomitszym z miast Śląska po Wrocławiu, ale jest od niego znacznie piękniejsza i przyjemniejsza. Przybyliśmy tutaj koło południa i zanim obiad był gotowy zwiedziliśmy różne dzielnice miasta, aby obejrzeć najpiękniejsze gmachy.
Tym, który zrobił na nas największe wrażenie, było kolegium pojezuickie, słusznie uchodzące za arcydzieło najbardziej wyszukanej architektury współczesnej. Wydało nam się budowlą doskonałą, zarówno ze względu na elegancję i regularność fasady, jak i wspaniałość wnętrza. W kościele można zobaczyć grobowiec księcia legnickiego, ostatniego potomka rodu Piastów, który tak długo zajmował tron Polski. Ponad grobowcem okazałe mauzoleum z napisem wymieniającym imiona, cnoty, zasługi, urzędy i godności wszystkich tych książąt zarówno świeckich, jak i duchownych, wywodzących się z tej znakomitej rodziny, którzy rozsławili jej imię i pamięć*. Miasto wyróżnia się także liczną akademią, jedyną w swoim rodzaju we wszystkich krajach Dolnego Śląska, należącego do króla pruskiego**.
*Chodzi tu o kościół św. Jana, gdzie umieszczono sarkofagi książąt. Ostatnim z Piastów był zmarły w 1675 roku Jerzy Wilhelm.
**Elitarna szkoła przeznaczona dla młodzieży szlacheckiej, ufundowana przez cesarza Józefa I.
„Polskie podróże po Śląsku w XVIII i XIX wieku do 1863”, op. cit. s.50- 51.
.
Źródła do dziejów Dolnego Śląska (3) Życie żaków wrocławskich na początku XVI w.
Źródła do dziejów Dolnego Śląska (2): Bolesławiec w XVIII wieku w opisie polskich podróżnych
Źródła do dziejów Dolnego Śląska (4): Dom pracy przymusowej w Świdnicy
