Artykuły

Opowieści Wojciecha Macha. Tragedie we wrocławskim ogrodzie zoologicznym

.

Wojciech Mach

.

W ostatnim okresie oblężenia Festung Breslau (marzec 1945) dowództwo twierdzy wydało rozkaz wystrzelania groźnych zwierząt w obawie przed ich wydostaniem się na wolność. Uczynił to specjalny oddział Wehrmachtu. Zwierzęta, spragnione ludzkiej opieki i jedzenia, ufnie podchodziły jak najbliżej ludzi, żebrząc o karmę i przysmaki… W dniu bezwarunkowej kapitulacji garnizonu niemieckiego (6 maja 1945 o godzinie 16.40 w willi „Colonia” przy ul. Rapackiego) w opustoszałym ogrodzie zoologicznym z 6 tysięcy zwierząt pozostało zaledwie 300 okazów.
Do lat 70. w jednym z licznych pawiloników znajdowało się urocze kino „ZOO” i czynny był urząd pocztowy stemplujący specjalnym datownikiem – rarytasem poszukiwanym przez filatelistów. Wokół popularnego zoologa, przy ogrodzeniu, jeździła mała kolejka z kilkoma kolorowymi wagonikami. Pasażerowie – dzieci i dorośli – wsiadali na piaszczystym peronie obok wejścia do zoo od strony Hali Ludowej i w ciągu kilkunastu minut objeżdżali ten teren. Oczywiście odbywały się także przejażdżki na kucykach i fotografowanie się z panem w skórze białego niedźwiedzia. Do tego obowiązkowo wata i lody „Pingwin” na patyku, lizaki oraz baloniki.

 

17 maja 1959 w słoneczną, ciepłą niedzielę, zdarzył się głośny wypadek gdy sześcioletni chłopiec, Krzysztof Kluba, siedząc na balustradzie, przechylił się i wpadł do wybiegu białych niedźwiedzi. Zwierzęta najpierw go poturbowały – został poraniony, miał wyrwane kawałki ciała. Otaczający wybieg ludzie byli zszokowani. Chłopca cudem uratował odważny, młody mężczyzna – Edward Witkowski . Ów przypadkowy zwiedzający spontanicznie spuścił się na wybieg po znalezionym naprędce gumowym wężu do polewania wodą, błyskawicznie wziął na ręce płaczące dziecko i zostali obaj wciągnięci na górę przez zgromadzonych widzów. W tym czasie inni zwiedzający obrzucali niedźwiedzie kamieniami i wszelkimi przedmiotami, aby je odpędzić od dwojga ludzi. Drapieżniki nie znały takiego bólu i były tym bardzo zaskoczone. Właśnie ów moment odwrócenia ich uwagi i zawahania się przed zaatakowaniem intruzów wystarczył do uratowania śmiałka i dziecka. Dopiero potem okazało się. iż stary wąż ogrodowy był pęknięty i prowizorycznie podwiązany taśmą klejącą… Wyczyn ten opisywała cała światowa prasa, lecz Edward Witkowski wolał pozostać cichym, anonimowym bohaterem, dziś mieszkającym niedaleko Wrocławia.
Dzisiaj – tak jak ponad 100 lat temu – również można w centrum ogrodu napić się, najeść, posłuchać muzyki i potańczyć w całorocznej restauracji „Letnia”. Wieczorni bankietowi goście są informowani, iż bawić się muszą wytrwale co najmniej do godziny 5 rano. Dopiero wtedy swobodnie spacerujące nocą po alejkach zwierzęta powracają do klatek. Natomiast zabawowicze szalejący aż do godziny 7 mogą bezpiecznie nakarmić wróbelki i pogłaskać dyżurne kucyki.
W czasie urządzanych w tym lokalu przyjęć weselnych młodzi zakochani dodatkowo przysięgają sobie miłość i wierność przy klatkach z dzikimi zwierzętami, szepcząc: „Bo jeśli nie – to niech cię te zwierzaki zjedzą!”

 

.

Opowieści Grzegorza Wojciechowskiego: Knut z berlińskiego ZOO

Opowieści Wojciecha Macha. 150 lat wrocławskiego ZOO

Opowieści Wojciecha Macha. Porady dla pań

Opowieści Wojtka Macha: „Bujamy się”

Zagrożenia i zaświaty

Red. Wojtek Mach w Lutyni

Inne z sekcji 

Lądek Zdrój – najstarszy śląski kurort. Tu Fryderyk Wielki artretyzm leczył…

. Wojciech W. Zaborowski . Stoję na rozdrożu. Dosłownie, nie w przenośni. Właśnie wysiadłem z autobusu, który dowiózł mnie do Lądka-Zdroju, może więc raczej „wylądkowałem”. Dwa kilometry w prawo jest uzdrowisko Lądek-Zdrój, dwa kilometry w lewo miasteczko Lądek-Zdrój. I jedno, i drugie warte zwiedzenia. Idę w prawo.Mijając zadbany park Zdrojowy, uświadamiam sobie, że w okolicach […]

Opowieści Wojtka Macha: Kosmiczne sensacje i ciekawostki

. Wojciech Mach . Mamy już klimat jesienny oraz kilka ważnych dla ludzkości rocznic. Dni staja się krótsze lecz wciąż ciepłe a polityczna atmosfera nadal się przegrzewa. Mimo znudzenia i przemęczenia widzów, wielu parlamentarzystów usiłuje stać się telewizyjnymi gwiazdami…  A ja mam pytanie: czy bez uderzenia się w głowę można w dzień, w południe, zobaczyć […]