Historia

Źródła do dziejów Dolnego Śląska: Walki o Wrocław w 1474 r.

.

Walki o Wrocław w 1474 roku

Z chwilą śmierci Jerzego z Podiebradu w roku 1471 przed Jagiellonami otworzyły się możliwości działań w Czechach i na Śląsku. Królewicz wówczas zaledwie 14-letni Władysław Jagiellończyk, koronował się w Czechach, ale Śląska nie objął w posiadanie, chociaż część książąt górnośląskich popierała go. W wyniku zaś wojny jaka toczyła się między Władysławem i udzielającą mu pomocy Polską a królem węgierskim Maciejem Korwinem, najpoważniejszym kandydatem do tronu czeskiego, Śląsk dostał się pod panowanie Macieja. Niżej zamieszczony fragment walki o Wrocław świadczy o złej taktyce prowadzenia działań wojennych przez Polaków i o konsekwencjach tych walk dla Śląska.

Albowiem, gdy Czesi po śmierci ich heretyckiego króla wezwali na tron syna króla polskiego Kazimierza, prawowiernego Władysława, spowodowało to nową wojnę z powodu wierności, dochowywanej Węgrom. Postanowiono bowiem nie opuścić tych, w których miano sprzymierzeńców przeciw heretyckiemu królowi. Dlatego obaj królowie, ojciec z Polski a syn z Czech, wyruszyli z ich wojskami przeciw miastu. Jako trzeci przybył na pomoc miastu Maciej węgierski. Chociaż między nimi toczyły się tylko lekkie walki, to jednak zniszczenie kraju było ogromne, ponieważ zarówno przyjaciele, jak i wrogowie niszczyli wszystko, co jeszcze zostało na polach. Wprawdzie większa część zbiorów była już zebrana i dostarczona do miast obwarowanych, które trzymały załogi. Głód jedna ogarnął w pierwszym rzędzie Polaków, którzy spalili wszystko i nie mieli jak Czesi dowozu ze swojego kraju. Polacy byli więc gromadnie zabierani do niewoli, gdy za długo starali się o żywność, przez lekkich uzbrojonych Trybalczyków i zapełnili wszystkie więzienia miejskie, gdzie w olbrzymiej ilości ginęli śmiercią głodową. Wtedy dopiero królowie przystąpili do ustalania warunków pokojowych, po przyjęciu których każdy wrócił do swego państwa

Teksty źródłowe do historii Wrocławia. Cz. 1. Zestawili K. Maleczyński, J. Reiter, Wrocław 1951, s, 55-57.

.

Źródła do dziejów Dolnego Śląska (1): Polskie podróże do Legnicy w XVIII wieku

Źródła do dziejów Dolnego Śląska (5) Izba handlowa o skutkach antypolskiej polityki Niemiec

Źródła do dziejów Dolnego Śląska (12): Jerzy S. Bandtke o języku polskim na Śląsku

Źródła do dziejów Dolnego Śląska (8) Ludwik Waryński we Wrocławiu

Źrodła do dziejów Dolnego Śląska (6): Gall Anonim o wojnie polsko-niemieckiej w 1109 r

Źródła do dziejów Dolnego Śląska (3) Życie żaków wrocławskich na początku XVI w.

Inne z sekcji 

Opowieści Grzegorza Wojciechowskiego: Schaffgotschowie i kaplica św. Wawrzyńca na szczycie Śnieżki

.  Grzegorz  Wojciechowski . Na początku wieku XVII Śnieżka była przedmiotem sporów dwóch możnych rodzin: Czerninów oraz śląskich Schaffgotschów, a także Albrechta von Wallensteina, wybitnego do­wódcy wojsk cesarskich w okresie wojny trzydziestoletniej.  Kandydatura Wallensteina do władztwa nad „Królową Karkonoszy” odpadła z chwilą zgładzenia go przez zaufanych cesarza. Po tragicz­nej śmierci Hansa Ulrycha Schaffgotscha ( o […]

Opowieści Grzegorza Wojciechowskiego: Wielka ucieczka z Festung Breslau

. Grzegorz  Wojciechowski  . 12 stycznia 1945 roku, z radzieckiego przyczółka pod Baranowem Sandomierskim, ruszyła w kierunku Berlina ofensywa radziecka, która w historii nosi nazwę operacji wiślańsko – odrzańskiej. Stalin do tego decydującego uderzenia kazał zgromadzić 2 200 000 żołnierzy; 36 000 dział i moździerzy; 6460 czołgów i samobieżnych dział pancernych, z powietrza miały atakować […]